ای اس ام اس که می روی به سویش، از جانب من ببوس رویش

لیست اسامی موبایلم رو از الف تا زد چک می کنم که به چه کسانی اس ام اس بدم برای سواپ. میرسم به الهام. یک الهام خالی دارم. یک الهام -مانیکور و یک الهام-شهرزاد. تکلیفم با دو تا الهام پسوند دار مشخصه ولی الهام تنهارو یادم نیست. خیلی وقته یادم نیست،  ولی این بار هوس می کنم که اس ام اس بدم. جمعه ساعت فلان تا فلان سواپه. اگه میای آدرس بدم. جواب میاد: تو کی هستی؟ خونه رکسی هستیم . خلال حرف هامون به همه اس ام اس میدم. چند نفر جواب میدن و آدرس می خوان. شارژ موبایلم داره تموم میشه. چند بار می پرسه : تو کی هستی؟ بعد می نویسه : من که نشناختمت. لابد اشتباه اس ام اس زدی. جواب میدم : من فلانی ام. این شماره رو به نام الهام دارم ولی یادم نمیاد کیه 🙂 جواب میده : من دخترعمه الهامم. الهام رفته کانادا. موبایلش دست منه. دو بار هم می فرسته. جواب میدم. اوکی. خوش باشی.

چند روز داشتم فکر می کردم که این کدوم الهامه؟ کجا باهاش آشنا شدم؟ همین که شروع کردم به نوشتن این پست، یادم اومد. چهره اش. موهای فرفری بامزه اش. یحتمل همون الهامه. نه، شماها نمی شناسیدش. دوست مشترک هیچ کدوممون نیست. زنگ نمی زنم به دخترعمه اش که مطمئن شم. شماره رو هم دیلیت؟ شاید کردم. شاید هم نکردم. فردا درموردش تصمیم می گیرم.