فردا روز دیگری است

ماندانا جان، ماندانای عزیزم ، چند دقیقه پیش که روی دست چپم خوابیده بودی یاد یک مصرع از شعری افتادم : سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت. هر چه فکر می کنم مصرع اول یادم نمی آید. نام شاعر و این که در چه سنه ای این شعر را سروده یا به خاطر چی هم خاطرم نیست. فقط می دانم که داخل گیومه سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت. ظرف های نشسته روی پیشخوان آشپزخانه منتظرند. قطره مولتی ویتامینت را دادم. شربت دیفن هیدرامین را خوردم. سام هم استامینفون و چرک خشک کن خورده و خوابیده. باید بلند شوم و بروم به خانه زندگی درب و داغان به هم ریخته ام برسم. ولی نمی دانم چرا هی سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت. فردا صبح می خوام برم خیابون بنی هاشم برات پوشک آلمانی بخرم. بسته هشتاد تایی هجده هزار تومن. اگر همین الان دیسکانکت نشم و کامپیوتر رو خاموش نکنم و نرم بخوابم، سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت؟ نه. خواب می مونم و نمی تونیم بریم پوشک بخریم. ماندانا جان، فردا صبح اگر سام به موقع بیدار شه  و ساعت هشت مهد باشه می تونه با همکلاسی هاش بره سرها بریده بینی؟ بره نمایش عروسکی ببینه. ولی بعید می دونم که هیچ کدوممون زودتر از ساعت هشت بیدار شیم. سام سرفه کرد. رفتم ددست گذاشتم روی پیشانی اش. تب نداشت. یک قاشق مربا خوری چرک خشک کن و یک قاشق مربا خوری استامینفون چه کارها که نمی کنه.ا صلا شاید همین الان کامپیوتر رو خاموش کنم و برم دوش بگیرم. بوی ترشیده شیر بالا آورده و قطره مولتی ویتامین میدم.  موهامو آب نمیزنم ماندنا. شاید  اصلا فردا نرفتیم خیابون بنی هاشم. یادم باشه برم جواب آزمایشمو بگیرم. فردا عصر برم پیش دکتر. ببینم که باز هم باید روزی یک عدد قرص لووتیروکسین بخورم یا کمتر؟ یا بیشتر؟ سرها بریده؟ نه .